Ω! Τι Ευτυχισμένες Μέρες

Οι Ευτυχισμένες μέρες γραμμένες από τον Beckett πριν από 62 χρόνια (1960) μοιάζουν να γράφτηκαν… αύριο, ειδικά για την εποχή του δικού μας σήμερα, του δικού μας κοινωνικού σύμπαντος.
Μέσα σε ένα ερημικό περιβάλλον μιας κατεστραμμένης γης, ο παμπόνηρος Sammy  στέκεται  πάνω από τις έρημες πόλεις μας, πάνω από τα έρημα πλάσματα του. Τα βλέπει να βολοδέρνουν και ψάχνουν την ταυτότητα τους στις εγκαταλελειμμένες λέξεις μιας γλώσσας συλημένης και μαγαρισμένης, πάνω από την μίζερη και έρημη ζωή μας. Ρίχνει το ανελέητο σαρκαστικό του βλέμμα μέσα από τα μάτια της Ουϊννυ και τον Ουϊλλυ.

Τα κακόμοιρα πλάσματα του, χωμένα μέχρι τον λαιμό στον τάφο, συνεχίζουν να ζουν, να μιλούν, να ασχολούνται με τις καθημερινές ασήμαντες ασχολίες τους και να ελπίζουν μέσα σε μία βασανιστική και ατέρμονη… αναμονή. Ο λόγος τους σαρκαστικός και κωμικός φέρνει γέλια και δάκρυα, αφήνοντας μια πίκρα στο λαιμό. Ξεγελιόμαστε νομίζοντας ότι είναι η κάπνα από τα αποκαΐδια του πλανήτη μας που καίγεται αλλά είναι το καρβουνιασμένο κατακάθι της δικής μας ζωής και ύπαρξης.

 Το κείμενο του Μπέκετ ούτε λίγο ούτε πολύ γίνεται το μανιφέστο του απόλυτου σήμερα.
Μην ανησυχείτε  θα γελάσετε με τους προβληματισμούς της Ουϊννυ. Καθώς βλέπει τον εαυτό της μέσα από τον καθρέφτη, βλέπουμε και μείς την μοναξιά μας καθώς μετράει και ελέγχει τα σάπια δόντια της αναγνωρίζουμε και μείς την δική μας φθορά και σαπίλα.

Μετάφραση Σκηνοθεσία ΝΙΚΟΣ ΚΑΜΤΣΗΣ          Σκηνικό κοστούμια  ΜΙΚΑ ΠΑΝΑΓΟΥ
Μουσική ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ   Φωτισμοί  ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΕΡΒΑΣ              Video ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΚΟΥΒΕΛΑΣ

Παίζουν
Ουίννυ  ΠΕΓΚΥ ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ,    Ουίλλυ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ