Samuel Beckett Ω! ΤΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ             2020

Δεν θα μπορούσε η πανδημία και ο COVID-19 που ερήμωσε πόλεις και δρόμους να βρει καλύτερη έκφραση από αυτό το αριστούργημα του Samuel Beckett. Το timing όπου ξεπρόβαλε η Ουϊννυ μέσα από το χώμα και συνομίλησε με την απελπισμένη σιωπή του Ουϊλλυ ήταν ιδανικό.  Ετσι όταν δειλά-δειλά η κοινωνία βγήκε από τις καραντίνες της, ακούστηκε η τραγική φωνή της Ουϊννυ να ουρλιάζει την ανεμελιά της και να ασχολείται με την χτένα, ένα πιστόλι, να ανοιγοκλείνει την ομπρέλα της και να μένει με το στόμα ανοιχτό από το θαύμα της ζωής καθώς βλέπει το τελευταίο επιζών μυρμήγκι να αγωνίζεται να κρατηθεί στη ζωή. Και όλο να βουλιάζει μέσα στο χώμα και να βουλιάζει και να βουλιάζει. Την στιγμή που το θέατρο ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟυ παρουσίασε το Ω! Τι ευτυχισμένες μέρες του Beckett η ανθρωπότητα προσπαθούσε να μην βουλιάξει στην αρρώστια, την μιζέρια, την μοιρολατρία, την μεμψιμοιρία και τον αυτοοικτιρμό. Δεν τα κατάφερε. Σαν την Ουίννυ που εμφανίστηκε για εννιά παραστάσεις μόνο και ξαναβούλιαξε στο δεύτερο lockdown καθώς το δεύτερο κύμα του COVID σάρωνε το κουράγιο του ανθρώπου.